Szkockie bydło górskie posiada długą sierść o dwuwarstwowej budowie, która chroni zwierzęta przed zimnem, wiatrem, śniegiem i deszczem. Dzięki temu zwierzęta te przebywają przez cały rok na wolnym wybiegu. Warstwa zewnętrzna składa się z grubych, długich włosów, a wewnętrzna z włosów puchowych. Krowy charakteryzują się zróżnicowanym ubarwieniem: od jasnobrązowego, wpadającego w żółte, przez ciemnobrązowe, czerwone, czerwonobrunatne, aż po czarne. Zdarza się również umaszczenie białe lub szare. Wrażenie robią również długie, rozłożone na boki rogi, których rozpiętość sięga nawet do 1,5 metra. Samice mają nieco mniejsze rogi, skierowane na boki i do góry, a na ich przekroju można zaobserwować pierścienie, świadczące o kolejnych wycieleniach. Ozdobą jest też grzywka sięgająca grzbietu śluzawicy nosa. W porównaniu z innymi rasami mięsnymi bydła, Highlandy są znacznie mniejsze. Krowy mają 105 cm w kłębie i ważą od 400 do 450 kg, buhaje 120 cm i osiągają masę ciała od 650 do 800 kg. Mimo niewielkich rozmiarów ciała, bydło to należy do grupy ras typowo mięsnych i wyróżnia się silnym umięśnieniem partii zadu oraz ud, a także dość szerokim grzbietem i klatką piersiową. Krowy łatwo się zacielają, same cielą się na pastwisku, bez pomocy hodowcy. Cielęta po urodzeniu mają masę ciała 25-29 kg. Matki są bardzo opiekuńcze, cechuje je silny instynkt macierzyński. Mleko ma wysoki poziom tłuszczu, dzięki czemu cielęta są prawidłowo odżywione i mają zapewnione w pierwszym etapie życia odpowiednie przyrosty masy ciała. Rasa zalicza się do długowiecznych, gdyż bydło żyje nawet do 20 lat.